De wet van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties vormt een belangrijk instrument tegen wanbetalers. In de praktijk bleek die wet onvoldoende efficiënt om de toenemende betalingsachterstand in te dijken.
Met de wet van 14 augustus 2021, die vanaf 1 februari 2022 van toepassing zal zijn, tracht de wetgever hieraan te verhelpen.
De Wet Betalingsachterstand Handelstransacties regelt de transacties tussen ondernemingen onderling of tussen ondernemingen en overheidsinstanties m.b.t. het leveren van goederen of het verrichten van diensten. Deze wet is dan ook niet van toepassing op transacties tussen ondernemingen en consumenten.
In principe gold voor B2B transacties een betalingstermijn van 30 kalenderdagen, maar de partijen mochten hiervan onderling afwijken. Enkel voor specifieke transacties (o.m. voor facturen uitgaande van KMO’s en facturen aan overheidsbedrijven) werd de mogelijkheid tot afwijking geplafonneerd op 60 kalenderdagen. In andere handelsrelaties konden partijen dus een betalingstermijn overeenkomen die langer was dan 60 kalenderdagen.
De wijzigingswet heeft de maximale termijnen gelijk getrokken voor alle handelstransacties ongeacht de aard van de betrokken partijen. Vanaf 1 februari 2022 is de maximale betalingstermijn voor alle handelstransacties tussen ondernemingen onderling of tussen ondernemingen en overheidsinstanties 60 kalenderdagen.
Deze betalingstermijn begint te lopen de dag volgend op:
Concreet heeft dit tot gevolg dat indien overeenkomsten of facturen een langere betalingstermijn dan 60 dagen voorzien, de wettelijke betalingstermijn van 30 dagen van toepassing is en de interesten beginnen lopen vanaf dag 31. Voorzichtigheid is dus geboden bij de facturen die een termijn voorzien van langer dan 60 dagen. Die afspraken worden immers “overruled” door de nieuwe wet.
Dit kan een automatische verhoging met intresten en forfaitaire vergoeding voor invorderingskosten met zich meebrengen indien u als schuldenaar de factuur na 30 dagen zou betalen.
De standaardbetalingstermijn voor het geval er geen afwijkende regeling overeengekomen is, blijft behouden op 30 dagen.
Tot voor kort konden ondernemingen de ontvangstdatum van de factuur contractueel overeenkomen. Het gevolg hiervan was dat ook de aanvang van de betalingstermijn zo kunstmatig kon worden uitgesteld. Afwijkende regelingen met betrekking tot de ontvangstdatum van de factuur zullen voortaan niet meer mogelijk zijn.
De wet voorziet heden daarenboven dat de schuldenaar uiterlijk op het moment van ontvangst van de goederen en diensten alle nodige informatie overmaakt aan de schuldeiser die nodig is opdat deze tijdig zijn factuur kan opmaken.
Voor het geval de wet of overeenkomst voorziet in een aanvaarding of controle van de conformiteit van de goederen of diensten begint de termijn te lopen de dag volgend op deze controle of verificatie.
De oude wet beperkte de termijn van controle en verificatie tot maximaal 30 kalenderdagen. In specifieke gevallen kon deze periode verlengd worden op voorwaarde dat de schuldeiser geen KMO was en dit uitdrukkelijk werd overeengekomen tussen partijen. Heel wat ondernemingen maakten hiervan gebruik aangezien de betalingstermijn op die manier kon worden verlengd.
De huidige wet maakt komaf met dergelijke praktijken. Vanaf 1 februari 2022 maakt de controle en verificatie integraal deel uit van de betalingstermijn. Hierdoor zal dus zowel de controle-en verificatieperiode als de betalingstermijn gezamenlijk beperkt zijn tot het maximum van 60 dagen.
De oude wet bepaalde dat van rechtswege intresten begonnen te lopen bij het verstrijken van de betalingstermijn en dat de schuldeiser de mogelijkheid had om bij laattijdige betaling een forfaitair bedrag aan te rekenen van 40 Euro.
Een ogenschijnlijk kleine tekstuele wijziging in de wet zorgt ervoor dat vanaf 1 februari 2022 de openstaande schuld automatisch verhoogd wordt met intresten en een forfaitaire vergoeding van 40 euro. Hierdoor zal er geen druk meer uitgeoefend kunnen worden op de schuldeiser om af te zien van deze intresten of forfaitaire vergoeding.
Bovenvermelde wijzigingen kunnen een grote invloed hebben op uw handelstransacties. Een nazicht van uw algemene voorwaarden, uw in- en aankoopvoorwaarden en factuurvoorwaarden kan dan ook aangewezen zijn. Als uw vertrouwde partner helpt Crowe Spark Legal u hier uiteraard graag bij. Laat ons uw algemene voorwaarden screenen, zodat u volledig compliant bent en in een conflict niet het onderspit moet delven of voor onaangename verrassingen komt te staan.
Neem gerust contact op met een van onze specialisten.
Ondanks alle zorg die besteed is aan het opstellen van deze tekst, blijven onvolkomenheden mogelijk en kan de informatie hierin intussen achterhaald zijn door recente wetswijzigingen. De inhoud van deze nieuwsbrief is louter informatief en kan niet worden beschouwd als een volwaardig juridisch advies. Crowe Spark Legal en de auteurs van deze nieuwsbrief kunnen dan ook niet aansprakelijk gesteld worden voor de juridische volledigheid van onze nieuwsbrieven. Voor concrete vragen of informatie aangepast aan uw persoonlijke situatie kunt u uiteraard ons kantoor bereiken.
In onze blogpost van 21 april 2023 informeerden wij u reeds over het wetsontwerp van 7 februari 2023 houdende invoeging van Boek XIX “Schulden van de consument” in het Wetboek van Economisch Recht en ...
In oktober 2022 werden de regels omtrent de re-integratie van langdurig zieke werknemers ingrijpend gewijzigd. Het re-integratietraject werd in 2016 in het leven geroepen om langdurig zieken opnieuw ...
Benieuwd naar onze unieke aanpak?